معنی فرودگاه توکیو

لغت نامه دهخدا

توکیو

توکیو. [ت ُ ی ُ] (اِخ) پایتخت کشور ژاپن که در قدیم آن را یدو می نامیدند. این شهر بر کنار خلیجی در اقیانوس آرام قرار دارد و از این روی بندر و یکی از مراکز تجارت ژاپن و از شهرهای صنعتی مهم است و 5835000 تن سکنه دارد. (از لاروس). رجوع به قاموس الاعلام ترکی و ژاپن شود.


فرودگاه

فرودگاه. [ف ُ] (اِ مرکب) منزل. (یادداشت بخط مؤلف). محل فرودآمدن. (آنندراج). || لشکرگاه و معسکر. (ناظم الاطباء). || نشیمنگاه هواپیما. مهبط. (یادداشت بخط مؤلف). جایی که هواپیماها در آن فرودآیند و مسافران خود را سوار یا پیاده کنند. مَطار. رجوع به فرودآمدنگاه شود.

فرهنگ معین

فرودگاه

محل فرود آمدن، محوطه مخصوص نشستن هواپیما. [خوانش: (فُ) (اِمر.)]

فارسی به ایتالیایی

فرهنگ عمید

فرودگاه

جای فرود آمدن، محل پایین آمدن،
میدان وسیع دارای باند آشیانه، و دستگاه‌های دیگر برای فرود آمدن یا پرواز کردن هواپیما،

فارسی به عربی

فرهنگ فارسی هوشیار

فرودگاه

منزل، محل فرود آمدن نشیمنگاه هواپیما، مهبط

فارسی به آلمانی

فرودگاه

Flughafen (m), Flughafen [noun], Flugplatz (m), Flugplatz

واژه پیشنهادی

معادل ابجد

فرودگاه توکیو

758

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری